The Case of Jealousy and Its Penalties in Anatolian Tales

Masal türü ve masal anlatma geleneği; Türk halk edebiyatı, folkloru kültürü açısından önemli bir alan kabul edilmektedir. Çocukların ninni ile birlikte ilk kez karşılaştıkları edebi tür olan masallar; olağanüstü kişi olayların anlatıldığı, genellikle hayali zaman mekânda vuku bulan, topluma ait kültürel veriler barındıran, eğlendirirken aynı zamanda eğiten öğreten metinlerdir. Bireyin toplumun beklentileri doğrultusunda yetiştirilmesinde katkısı masallar, küçük yaşlardan itibaren çocuklara değer eğitimi veren metinlerin başında gelmektedir. Öncelikli tüketicisi çocuklar masallar iyi kötünün, doğru yanlışın mücadelesine de sahne olmaktadır. İyinin kötüye, doğrunun yanlışa karşı gösterdiği çaba sonunda zaferiyle noktalanmaktadır. Suç işleyen kötülük yapanlar ise masaldaki adalet algısı cezalandırılmaktadır. Günümüz hukuk sisteminde var yasa-hâkim ilişkisi, dünyasında “Türün gereklilikleri (yasa)-anlatıcı (hâkim)” şekline bürünerek kendi içerisinde sistemini oluşturmuştur. Masallarda yapan veya suç kahramanlara, türün genel kaideleri dahilinde anlatıcının kişilik özelliklerine, karakterine kararına uygun ceza verilmektedir. Anadolu masallarında tespit edilen masalların büyük çoğunluğunda ölüm cezalandırılan suçlardan biri kıskançlık olmuştur. Kıskançlık, gerçek hayatta değerlendirildiğinde unsuru olarak görülmemekle masallarda işlenen birçok suçun oluşmasında temel sebeptir. metinlerinde “anormal kıskançlık” karşılaşılmaktadır. Bu kıskançlıkta birey, kaybetmekten korktuğu şeyi saplantı haline getirir. durum aşırılık, şiddet saldırganlık gibi istenmeyen davranışlara yol açar kahramanı suça yönlendirir. ahlakı tasvip olunmayan davranışlar sergileyen kahraman da yine içi sistemine göre İşlenen benzer suçlara verilen cezalar masaldan masala değişiklikler göstermektedir. Belirlenen eş metinlerde (varyantlarda) cezaların çeşitlilik göstermesinde özellikleri rol oynamaktadır.